« شادی بطلب که حاصل عمر دمی ست

هر ذره ز خاک کی قبادی و جمی ست

احوال جهان و اصل این عمر که هست

خوابی و خیالی و فریبی و دمی ست ! »

(خیام )
 

دو بُعد مطلق

·          پیاز یا نعنا؟!

·         لگد یا بوسه؟! 

·          شب‌هفت یا عروسی‌؟!

·         خیانت یا وفاداری؟! 

·          کابوس یا رویا؟!

·          اسید یا عسل؟!

·          دشنه یا گل سرخ؟!

·          هرزگی یا بکارت؟!

·          آب جوش یا آب یخ؟!

·          کاکتوس یا گل یاس؟!

·          اهانت یا تکریم؟!

·          کفر یا ایمان؟!

·          فقر یا ثروت؟!

·          هق هق یا قهقهه؟!

·          رُطیل یا پروانه؟!

·          مست یا هشیار؟!

·         افغانستان یا سوئیس!؟

·          حمله یا دفاع؟!

·        نفرت یا عشق؟! 

·        دمپایی‌مستراح یا کفش چرم ورساچه؟!

·          هیتلر یا ژاندارک؟!

·          یأس یا امید؟!

·          مدونا یا مریم مقدس؟!

·          ویروس یا ویتامین؟!

·          انقلاب یا رفراندوم؟!

·         کتک یا نوازش؟!

·          برو گم‌شو یا بفرمائید؟!

·          حذف یا اضافه؟!

·          مهمانخانهء ناصرخسرو یا برج‌العرب؟!

·          سیاه یا سپید؟!

·          صفر یا یک؟!

چرا فکر می‌کنیم همه چیز فقط دو بُعد مطلق داره؟!!...

 

سلام.. 

خدا رحم کنه اصلا کلاسام رو نمی رم..  

می ترسم بعضی درسها رو حذف بشم و نتونم ترم بعد درسم رو تموم کنم... 

اصلا دوست ندارم این چند روز برم دانشگاه... 

دیروز هم که امتحان به اون مهمی رو نرفتم بدم... 

همه امیدم این بود که تو تعطیلات بشینم بخونم.. 

اما با اون وضعیت مگه می شد درس خوند.. 

وای خدا کنه حذف نشم درسهام رو.. 

دوست ندارم برم دانشگاه..  

دوست ندارم برم که ازم بپرسن چی شد چی نشد چرا نیومدی... 

 دوست ندارم برای کسی توضیح بدم دوست ندارم تا وقتی که خودم دلم نخواد چیزی رو بگم ازم هی بپرسن!

وای خدا... 

 

میشه گفت روز بدی نبود  

در واقع بیشتر روز با خانوادم بودم 

بهترین قسمتش ملاقات با روانشناس بود  

امیدوارم بعد از جلسه دوم دیگه حکم رو صادر کنه...  

راستش دیگه تحمل این خانواده و این رفتارهاو بی احترامی ها  رو ندارم.. خوشی ها یا خیلی موقته یا اصلا وجود نداره یا رفع تکلیفه یا فیلمه....

 خیلی خسته شدم، دیگه نمی تونم ریسک کنم 

ازشون متنفرممممممممممم  

برام دعا کنید... 

 

 

گریه

گریه شاید زبان ضعف باشد
شاید خیلی کودکانه
شاید بی غرور
اما هرگاه گونه هایم خیس میشود
میدانم
نه ضعیفم، نه یک کودک
می دانم پر از احساسم